Εκατοντάδες πρόσφυγες ζουν κάτω από άθλιες συνθήκες στο Βελιγράδι. Στριμωγμένοι σε βρώμικα καταλύματα περιμένουν εβδομάδες και μήνες για να μπορέσουν κάποτε να συνεχίσουν το ταξίδι τους.
Όταν έφθασε το λεωφορείο με τους νέους πρόσφυγες ο Αμπάς Καν καθόταν σκεπασμένος με την κουβέρτα του σε μια γωνιά ‘της μικρής Πεσαβάρ'. Έτσι αποκαλεί ο Αμπάς Καν και οι φίλοι του το μικρό δωμάτιο στον πρώτο όροφο μιας αποθήκης πίσω από τον κεντρικό σταθμό του Βελιγραδίου. Στο χώρο είναι πεταμένες παντού γκρι κουβέρτες, οι οποίες μπορούν τουλάχιστον να προσφέρουν λίγη ζέστη αυτές τις ημέρες που η θερμοκρασία στο Βελιγράδι είναι κάτω από τους μηδέν βαθμούς. Όλοι οι νεαροί άντρες στο δωμάτιο είναι από την Πεσαβάρ του Πακιστάν. Οι σερβικές αρχές χρησιμοποιούν το χώρο ως προσωρινό κατάλυμα για τους πρόσφυγες. Ο Αμπάς Καν μένει ήδη πέντε μήνες σε αυτό το κατάλυμα και είναι από τους πιο παλιούς. Η ατμόσφαιρα είναι αποπνικτική. Μυρίζει ιδρώτα, ούρα και καμένα ξύλα.
Στον συγκεκριμένο καταυλισμό βρίσκονται στριμωγμένοι περίπου χίλιοι άνδρες διαφόρων ηλικιών. Μερικοί λένε πως δεν βρήκαν θέση σε κανονικούς καταυλισμούς στη Σερβία, άλλοι πάλι δεν θέλουν να πάνε γιατί φοβούνται μήπως τους στείλουν στον φοβερό καταυλισμό του Πρέσεβο, στα σύνορα με τη FYROM. Κάποιοι πάλι απλά περιμένουν διακινητές για να συνεχίσουν το ταξίδι τους. Με το αυτοκίνητο χρειάζεται κανείς μια ώρα μέχρι τα κροατικά σύνορα και δυο ώρες μέχρι τα ουγγρικά. Ο Αμπάς Καν προσπάθησε να φύγει και προς τις δυο κατευθύνσεις αλλά μάταια. Κάποια φορά που προσπάθησε να περάσει τα κροατικά σύνορα η αστυνομία τους χτύπησε πάρα πολύ. "Χτυπούσαν σαν μποξέρ" λέει.
Οι ξένοι ανταποκριτές αφορμή για κινητοποίηση των αρχών
Ο Αμπάς Καν κουλουριάζεται και τραβάει την κουβέρτα για να σκεπαστεί. Έχει ρίγη και οι γιατροί του έδωσαν κάποια φάρμακα. Απέναντι από το κατάλυμά τους σταθμεύουν οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα. Οι πόρτες του μικρού φορτηγού τους δεν σταματούν να ανοιγοκλείνουν. Αντιμετωπίζουν περισσότερο κοινά κρυολογήματα, ωστόσο έχουν και πιο σοβαρές περιπτώσεις όπως για παράδειγμα κρυοπαγήματα ή ακόμα και εγκαύματα από τις φωτιές που ανάβουν για να ζεσταθούν.
Οι εικόνες των άρρωστων και ταλαιπωρημένων προσφύγων σε αυτό τον άθλιο, πρόχειρο καταυλισμό στο Βελιγράδι, αποτελούν εδώ και καιρό θέμα συζήτησης στα σερβικά μίντια ωστόσο οι φωτογραφίες και τα ρεπορτάζ των ξένων ανταποκριτών είναι αυτές που κινητοποίησαν τις αρχές και ξεκίνησαν να τους μεταφέρουν σε χώρους με πιο ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης.
Σύμφωνα με πληροφορίες της DW τουλάχιστον 48 ανήλικοι είχαν μεταφερθεί μέχρι τις αρχές της εβδομάδας σε έναν άλλο καλύτερο καταυλισμό λίγο έξω από το Βελιγράδι στην περιοχή Κρνιάτσα. Ανεπίσημα λέγεται ότι σύντομα ο πρόχειρος καταυλισμός κοντά στον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό θα διαλυθεί.
Ο Αμπάς Καν ελπίζει κάποια στιγμή να καταφέρει να πάει στη Γαλλία. Για το βράδυ τα σχέδια δεν είναι μεγάλα. Θα φάει με τους φίλους του. Ένας από αυτούς έχει αρχίσει ήδη να μαγειρεύει. Οι μικρές χαρές της ζωής που ακόμα και σε έναν άθλιο καταυλισμό μπορεί να υπάρχουν.
Νεμάνια Ρούγεβιτς / Μαρία Ρηγούτσου
Πηγή: Deutsche Welle
ΠΡΕΖΑ TV
19-1-2017
Όταν έφθασε το λεωφορείο με τους νέους πρόσφυγες ο Αμπάς Καν καθόταν σκεπασμένος με την κουβέρτα του σε μια γωνιά ‘της μικρής Πεσαβάρ'. Έτσι αποκαλεί ο Αμπάς Καν και οι φίλοι του το μικρό δωμάτιο στον πρώτο όροφο μιας αποθήκης πίσω από τον κεντρικό σταθμό του Βελιγραδίου. Στο χώρο είναι πεταμένες παντού γκρι κουβέρτες, οι οποίες μπορούν τουλάχιστον να προσφέρουν λίγη ζέστη αυτές τις ημέρες που η θερμοκρασία στο Βελιγράδι είναι κάτω από τους μηδέν βαθμούς. Όλοι οι νεαροί άντρες στο δωμάτιο είναι από την Πεσαβάρ του Πακιστάν. Οι σερβικές αρχές χρησιμοποιούν το χώρο ως προσωρινό κατάλυμα για τους πρόσφυγες. Ο Αμπάς Καν μένει ήδη πέντε μήνες σε αυτό το κατάλυμα και είναι από τους πιο παλιούς. Η ατμόσφαιρα είναι αποπνικτική. Μυρίζει ιδρώτα, ούρα και καμένα ξύλα.
Στον συγκεκριμένο καταυλισμό βρίσκονται στριμωγμένοι περίπου χίλιοι άνδρες διαφόρων ηλικιών. Μερικοί λένε πως δεν βρήκαν θέση σε κανονικούς καταυλισμούς στη Σερβία, άλλοι πάλι δεν θέλουν να πάνε γιατί φοβούνται μήπως τους στείλουν στον φοβερό καταυλισμό του Πρέσεβο, στα σύνορα με τη FYROM. Κάποιοι πάλι απλά περιμένουν διακινητές για να συνεχίσουν το ταξίδι τους. Με το αυτοκίνητο χρειάζεται κανείς μια ώρα μέχρι τα κροατικά σύνορα και δυο ώρες μέχρι τα ουγγρικά. Ο Αμπάς Καν προσπάθησε να φύγει και προς τις δυο κατευθύνσεις αλλά μάταια. Κάποια φορά που προσπάθησε να περάσει τα κροατικά σύνορα η αστυνομία τους χτύπησε πάρα πολύ. "Χτυπούσαν σαν μποξέρ" λέει.
Οι ξένοι ανταποκριτές αφορμή για κινητοποίηση των αρχών
Ο Αμπάς Καν κουλουριάζεται και τραβάει την κουβέρτα για να σκεπαστεί. Έχει ρίγη και οι γιατροί του έδωσαν κάποια φάρμακα. Απέναντι από το κατάλυμά τους σταθμεύουν οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα. Οι πόρτες του μικρού φορτηγού τους δεν σταματούν να ανοιγοκλείνουν. Αντιμετωπίζουν περισσότερο κοινά κρυολογήματα, ωστόσο έχουν και πιο σοβαρές περιπτώσεις όπως για παράδειγμα κρυοπαγήματα ή ακόμα και εγκαύματα από τις φωτιές που ανάβουν για να ζεσταθούν.
Οι εικόνες των άρρωστων και ταλαιπωρημένων προσφύγων σε αυτό τον άθλιο, πρόχειρο καταυλισμό στο Βελιγράδι, αποτελούν εδώ και καιρό θέμα συζήτησης στα σερβικά μίντια ωστόσο οι φωτογραφίες και τα ρεπορτάζ των ξένων ανταποκριτών είναι αυτές που κινητοποίησαν τις αρχές και ξεκίνησαν να τους μεταφέρουν σε χώρους με πιο ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης.
Σύμφωνα με πληροφορίες της DW τουλάχιστον 48 ανήλικοι είχαν μεταφερθεί μέχρι τις αρχές της εβδομάδας σε έναν άλλο καλύτερο καταυλισμό λίγο έξω από το Βελιγράδι στην περιοχή Κρνιάτσα. Ανεπίσημα λέγεται ότι σύντομα ο πρόχειρος καταυλισμός κοντά στον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό θα διαλυθεί.
Ο Αμπάς Καν ελπίζει κάποια στιγμή να καταφέρει να πάει στη Γαλλία. Για το βράδυ τα σχέδια δεν είναι μεγάλα. Θα φάει με τους φίλους του. Ένας από αυτούς έχει αρχίσει ήδη να μαγειρεύει. Οι μικρές χαρές της ζωής που ακόμα και σε έναν άθλιο καταυλισμό μπορεί να υπάρχουν.
Νεμάνια Ρούγεβιτς / Μαρία Ρηγούτσου
Πηγή: Deutsche Welle
ΠΡΕΖΑ TV
19-1-2017
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου